Dag 7

Dinsdag 24 juli,
Na éen prima ontbijt vertrekken we rond 9 uur met taxi's naar de stad; dat is tenminste de bedoeling, maar om 9.15 komt er maar een taxi in plaats van de afgesproken 2. Aldo, Ank, Erik en ik gaan in de taxi en als hij ons gedropt heedt bij het metrostation betaalt erik 400 roebel en de chauffeur belooft terug te gaan en de andere 4 op te halen. Na een half udur belt Mik op dat er nog geen taxi is en zij belt zelf nog maar een andere taxi die er gelukkig snel is. Zij betaalt nu echter maar 200 roebel!!
Hoe dan ook, na even zoeken en een keer overstappen zijn we op het station waar wiji onze gids voor vandaag, Milana snel gevonden hebben. Weer de metro in en dan zijn we bij het rode plein. Na wat vertelt te hebben en een en ander bekeken te hebben, gaan we koffie drinken bij Gum, een super de luxe warenhuis op het rode plein, wel op de derde verdieping, daar is het betaalbaar, op de begane grond vragen ze vlot 15 euro voor een kopje koffie.
Hier laten we Aldo en Ank achter en wij lopen verder naar de kathedraal van het volk. Deze is pas een paar jaar geleden voltooid. Van buiten vrij eenvoudig,maar van binnen super mooi. Er is ook een tijdelijke expositie van ikonen die gevat zijn in borduurwerk met parels en allerlei Andere kraaltjes. Prachtig en vaak met engelengeduld gedaan.
Hierna neemt Milana ons mee naar de mooiste metrostations; met mozaiek, glas in lood, bronzen beelden en schitterende verlichting. Op de weg terug naar Aldo en Ank laat zij ons bij Gum nog de afdeling delicatessen zien.Wij kijken onze ogen uit!!
Om terug te gaan naar het hotel Is het de bedoeling dat we in 2 groepjes ieder een eigen taxi zoeken. Elke auto is in Moskou nl. Vrij om taxi te spelen. Dat is dus niks voor ons. Er komen wat mannen op ons af die wel in de gaten hebben dat wij een taxi zoeken en zij willen dat wel doen voor400 roebel. Dat vindt Aldo te duur en hij probeert af te dingen, maar ze vertikken het. Uiteindelijk heb ik het helemaal gehad en zeg: Wat kan mij het schelen wat het kost, ik wil hier nu weg, ik betaal gewoon wat ze vragen. Tegelijk realiseer ik me dat ik geen rode roebel heb, Lambert heeft al ons geld.
Het wordt echter voor de anderen (die vlakbij staan) wel duidelijk dat mijn geduld op is en Willem die net een "taxi" heeft gevonden wenkt vlug dat wij daar maar in moeten stappen. Gelukkig!!!
Als we even later een pilsje hebben besteld op het terras van het hotel, komen de anderen ook al aan. We besluiten buiten te eten en op tijd naar bed te gaan. Morgen begint het grote reizen, 1200 km en de dag daarna nog eens 1100.