dag 35

21 augustus
Vandaag en morgen zijn we dus in Bishkek, Kirgizie, en niet zoals onder vermeldt in Tajikistan. Op 23 augustus beginnen we weer aan de reis terug naar St.Petersburg, maar nu met 2 extra overnachtingen omdat de afstanden op de heenreis veel te lang waren.
Vandaag zijn Willem en Lambert de bergen in gereden om de hitte in de stad (40 graden) te ontvluchten. Ik ben met andere Petra en Mik naar het hystorisch museum geweest, waar ze o.a. een leuke tentoonstelling hebben van het vroegere leven in de yurts. Daarna zijn we "echte" koffie gaan drinken. Dat is wel weer wennen na al die nescafe. Dit was in een groot shoppingcentrum waar we alle winkels die we leuk vonden in zijn gelopen. Petra heeft een paar leuke slippers gekocht, verder toch niets bijzonders gevonden. Tussen de middag zijn we op de 3e etage gaan eten. Daar waren allemaal verschillende eettentjes en het was zo goed bevallen dat we daar 's avonds ook weer gegeten hebben.
Lambert heeft voor het eerst na een paar dagen weer wat gegeten, hij begint langzaam op te knappen.
21 augustus
Vandaag en morgen zijn we dus in Bishkek, Kirgizie, en niet zoals onder vermeldt in Tajikistan. Op 23 augustus beginnen we weer aan de reis terug naar St.Petersburg, maar nu met 2 extra overnachtingen omdat de afstanden op de heenreis veel te lang waren.
Vandaag zijn Willem en Lambert de bergen in gereden om de hitte in de stad (40 graden) te ontvluchten. Ik ben met andere Petra en Mik naar het hystorisch museum geweest, waar ze o.a. een leuke tentoonstelling hebben van het vroegere leven in de yurts. Daarna zijn we "echte" koffie gaan drinken. Dat is wel weer wennen na al die nescafe. Dit was in een groot shoppingcentrum waar we alle winkels die we leuk vonden in zijn gelopen. Petra heeft een paar leuke slippers gekocht, verder toch niets bijzonders gevonden. Tussen de middag zijn we op de 3e etage gaan eten. Daar waren allemaal verschillende eettentjes en het was zo goed bevallen dat we daar 's avonds ook weer gegeten hebben.
Lambert heeft voor het eerst na een paar dagen weer wat gegeten, hij begint langzaam op te knappen.
ik zou vandaag nog even de route opgeven die we gevolgd hebben vanuit Dushanbe, Tajikistan. Eerst naar Dzhirgatal waar we een smerig homestay hebben. Vervolgens naar Kirgizie, 1e overnachting in Sary-Tash. Overnachting in een guesthouse en geen mogelijkheid tot avondeten. Er zit niets anders op dan zelf spagetti maken, wat toch goed smaakt. Het guesthous is echter naatje pet.Daarna Osh, waar we een zeer goede gastheer hebben in de homestay; een luxe huis met 2 badkamers, het echtpaar maakt plaats door in het oude huis te gaan slapen. Hier slapen we 2 nachten. Dan Tok tokul, een zeer smerig motel maar wel een terrasje boven een riviertje. Kyzyl-oi, overnachten in 2 aparte homestays. Zeer aardige dames met eenvoudige huizen; slapen zelf in het oude gebouw met de keuken. Aan het meer song-kul, een enorme hoogvlakte met veel yurt kampen, veel vee en een aardige jonge dame die 4 maanden daar woont terwijl haar kinderen beneden in het dorp bij de grootouders wonen.Tash-rabat, overnachten op 3200 meter bij de caravan sarai. Indrukwekkend, wel erg druk en toeristisch. Dit is het punt waarop wij het dichtst bij de chinese grens komen. Koch-kor, slapen in 2 guesthouses naast elkaar. Dan Yeti-Ogus, slapen op een verschrikkelijk mooie alm op 2200 meter in een Yurt. Onvoorstelbaar hoe deze mensen maaltijden bereiden met bijna niets. Karakol 2 x overnachten bij een aardige familie in het guesthouse met maar liefst 3 badkamers. Van hieruit (het meest oostelijke punt van onze route) rijden wij een prachtige bergpas met toppen van meer dan 7000 meter die de grens met China vormen. Bokonbaev bij een aardige dame die zelfs de tafel sloopt en naar de boomgaard verhuisd zodat wij buiten kunnen eten. Vervolgens via de noordkant van yssik kol meer naar bishkek.
Overal prachtige bergtoppen.